10. Leeuwenavontuur Zambia

Maandag 21 april 2014:

Vandaag heb ik 2 lion walks gehad, de eerste met Songwe en Sekani, de tweede met Nacha, Nalo en Sarabi. Het was behoorlijk warm, waardoor de leeuwen nogal sloom waren. Bovendien stopten we te vaak vond ik, dus er zat geen gang in en was jammer. Bij de tweede walk was het wel leuk om te zien dat Sarabi en Nacha in hun favoriete boom bij de Zambezi klommen. Dat is zo’n mooi gezicht.

De laatste activiteit was enclosure maintenance oftewel ‘slashing the grass’ bij Dambwa. Ik raakte geïrriteerd, omdat Franzi zei dat ik iedere keer te dicht in haar buurt zat en Mwiya dat ik niet laag genoeg ‘slashte’. Zoals jullie weten, kan ik slecht tegen kritiek, dus ging heel fanatiek en enigszins agressief aan het werk (had ik mijn bokshandschoenen maar mee, haha). Ik moet zeggen dat het toen wel heel erg goed ging. Ik hield er alleen wel behoorlijke blaren op mijn vingers aan over.

‘s Avonds om 19:00 viel de elektriciteit uit en hadden we dus geen stroom en water. Uh dan sta je wel even raar te kijken. Mijn solar charger was blijkbaar ook leeg, want ik kreeg mijn iPod niet opgeladen en dat is balen. Ik kan namelijk echt niet zonder muziek.


Dinsdag 22 april 2014:

‘s Ochtends was er nog steeds geen stroom en water. We konden ons dus niet wassen. Wat licht betrof, moesten we het met onze flashlights doen, die behoorlijk goed dienst deden.

Om 07:45 kwam Iven, onze taxichauffeur, me halen om me naar het internetcafé in Livingstone te brengen. Er ging nog iemand mee, die ergens anders in Livingstone moest zijn. Toen we er bijna waren, kwam ik erachter dat ik mijn USB kabeltje van mijn camera vergeten was en konden we weer terug. Zonder dit kabeltje kan ik geen foto’s importeren. Eenmaal weer terug in het internetcafé had ik weer problemen met het opslaan van mijn verhaal op deze site, zo frustrerend. Ik heb daarom eerst alles in Word getypt en daarna alles gekopieerd en geplakt op mijn blog. Het uploaden van foto’s is een drama, op Facebook gaat het beter, dus kijk daar even, want er staan supergave foto’s op. Ben om 16:00 pas weer naar Lion Encounter gegaan, want wil jullie natuurlijk wel op de hoogte blijven houden van mijn avontuur hier.

Heb ‘s avonds heel leuk zitten te praten met Fergie, een nieuwe vrijwilligster uit Hoogstraten/België (bij ons in de familie een bekende plaats). Het was ook prettig om weer in het Nederlands te kunnen praten. Ik heb trouwens vanochtend voordat ik naar het internetcafé ging een voetbal en een gewone bal gekocht voor de kinderen van de Kids Club. Ze hadden namelijk alleen maar lekke ballen en vond ik zo sneu. Ze hebben er inmiddels mee gespeeld en waren er superblij mee, dus dat is mooi.


Woensdag 23 april 2014:

‘s Ochtends een client walk met Ndulu, Nuru en Sadiki gehad. Wat heb ik gelachen om Sadiki. Zij is echt heel ondeugend en grappig. Ze ging op de Serengeti, nee niet in Tanzania, in de kleinste boom staan, poserend als een model. Ze paste er amper in, zo grappig om te zien. De clients waren trouwens Abbott mensen. Eén man droeg een pet met Abbott Egypt en het logo erop. Ik kon het natuurlijk niet laten om hem aan te spreken en hem te vertellen dat ik bij Abbott Diagnostics Nederland heb gewerkt. Hij was heel enthousiast en wilde gelijk met me op de foto haha. Dat was tevens de leukste activiteit van de dag, ik bedoel dus de lion walk. ;-)

De midsession was meatprep. Lovewell kwam een dode ezel brengen, die in zijn achterbak lag. Ik zal jullie de verdere details besparen, want wat ik gedaan heb, was the most dirty job ever. Daarna had ik enclosure cleaning. We moesten 1 van de waterbakken weer opnieuw vullen met water, omdat Nuru, de kleinste leeuwin, de plastic zak die om de pijp van de waterbak bevestigd zat om het water tegen te houden, had gepakt, waardoor het water was weggelopen. Dit was al de tweede keer dat ze dat had gedaan, de deugniet. Ik ben nog vergeten te vertellen, dat ze behoorlijk hadden gevochten tijdens de lion walk, waardoor Ndulu in zijn bek bloedde en de leeuwinnen bloed op hun vacht hadden. Was verder niet ernstig.

Mijn laatste activiteit was het maken van speeltjes van gras en bladeren, die later in de bomen gehangen worden in de enclosures. Best lastig om iets origineels te verzinnen en wat ook nog aantrekkelijk voor de leeuwen is om mee te spelen.

Na deze sessie moest ik me haasten om me klaar te maken voor een avondje uit met alle vrijwilligers. We gingen naar een superluxe hotel, the Royal Livingstone, aan de Zambezi met uitzicht op de Victoria watervallen, om de zonsondergang te zien. We waren net op tijd, want een paar minuten later was de zon onder. Dus snel een paar foto’s gemaakt, die echt supermooi zijn. Het hotel was prachtig en een geschikte locatie voor een detective als Miss Marple en Hercule Poirot. Vooral de lounge was uitermate geschikt voor een murder scene door de mysterieuze, exotische en luxe uitstraling. Ik vertelde dit tegen de anderen en die lagen helemaal in een deuk. We hebben daar op het terras allemaal een heerlijke cocktail gedronken en zijn vervolgens met de taxi naar restaurant/café Zambezi in Livingstone gegaan om wat te eten. De meesten namen krokodil, wat supergoed smaakte, want ik heb een stukje geproefd, maar was erg spicy, dus heb maar kip genomen.