3. Leeuwenavontuur Zambia

Ik heb onderhand 783 foto's gemaakt, maar het lukt me maar niet om meer dan 2 te uploaden. Hoop dat het straks wel lukt. Is wel zwaar irritant.


Woensdag 9 april 2014:

Om 06:00 opgestaan, gedoucht met warm water, ja ja en vervolgens me begeven naar de Whitehouse, alwaar iedereen instructies kreeg over zijn of haar taken. Je moet per dag 3 activiteiten doen, 2 's ochtends en 1 's middags. Ik kreeg een toer van Mulenga over het hele terrein en uitleg over wat er van me werd verwacht. We kwamen ook bij de verblijven van de leeuwen die 2 jaar zijn en te groot om nog te kunnen worden uitgelaten. Hier zit Kovu met zijn 4 vrouwtjes. Er wordt momenteel een enclosure voor hen gebouwd in Dambwa. Daarna is het de bedoeling dat ze uitgezet worden in stage 2, een 500-1.000 hectare omheind park. Momenteel leeft daar al een groep leeuwen en moet uitgebreid worden, zodat een tweede groep daarheen kan. Echter de omheining alleen al kost een half miljoen USD en dat geld hebben ze helaas nog niet, hopelijk wel aan het einde van het jaar. Het kan dus nog wel even duren voordat deze leeuwen uitgezet kunnen worden in stage 2.

Na de toer legde Mulenga uit welke taken ik de komende weken moet gaan uitvoeren. En toen begon ik me steeds beroerder te voelen. Dus er zat niets anders op als naar bed te gaan. Mulenga kwam af en toe even kijken hoe het met me ging, evenals mijn Duitse buurmeisje, Franzi van 17, die mijn eten kwam brengen. Echt heel lief! Ik heb vervolgens bijna de hele dag geslapen en 's nachts ook redelijk goed. Had daardoor wel een lion walk gemist, maar was niet anders.


Donderdag 10 april 2014:

Had de wekker weer om 06:00 gezet, maar ik voelde me toch nog niet goed genoeg om er zo vroeg uit te gaan. Mulenga kwam weer even checken hoe het met me ging. Het ging gelukkig beter, had 's nachts minder liggen hoesten dan de nacht ervoor. Ben om 09:00 gaan kijken bij de 4 welpjes van 3 weken die net waren opgehaald door Cara. Zo schattig maar ook zo kwetsbaar. Ze worden dag en nacht in de gaten gehouden en om de 4 uur krijgen ze de fles. Cara had ze gewogen en waren behoorlijk zwaar, dus dat was een goed teken. Daarna ben ik gaan ontbijten. Het was English breakfast dus gebakken ei met uitgebakken spek, worstjes en witte bonen in tomatensaus. Ik blijf het altijd een aparte combi vinden.

Vervolgens was het tijd geworden om naar Livingstone te vertrekken. Het is een kleine stad en niet heel veel bijzonders te zien, behalve het spoorwegmuseum met oude stoomtreinen, waarvan een paar nog steeds rijden. We zijn naar de souvenirs winkeltjes geweest, waar zelfgemaakte creaties werden verkocht, zoals beeldjes, schilderijen en sieraden en de welbekende houten olifantjes uiteraard ook. Ik heb 2 beeldjes gekocht, beiden van Zambezi steen gemaakt, 1 abstract olifantje en een nijlpaardje, erg mooi.

Even terzijde, maar 's avonds na het diner in de Whitehouse als het donker is, mogen we niet naar onze kamer in Bristol zonder begeleiding van een bewaker. Je loopt namelijk het gevaar dat we een nijlpaard tegenkomen, ja echt, aangezien we op een steenworpafstand van de Zambezi rivier zitten. Het lijkt me best spannend om een nijlpaard tegen te komen, maar dat schijnt niet de bedoeling te zijn. ;-)

Wat ik nog vergeten ben te vertellen, is dat ik vanochtend bij het douchen een pad tegenkwam. Hij wilde blijkbaar ook onder de douche, no way, dus ik heb hem naar buiten gebonjourd en een slipper tegen het gat in de deur gelegd.

Na ons bezoek aan Livingstone en weer terug op het complex zijn we gaan lunchen en na de lunch naar Dambwa forest gegaan, waar leeuwen van 3-8 jaar verblijven. Hier leven ook de ouders van de 3 weken oude welpjes. De weg er naartoe was echt bizar slecht. Ik heb me rot gelachen. Ik zat achterin en ging bijna door het dak haha. Eenmaal aangekomen moest ik een aantal dirty jobs doen. Namelijk de poep opruimen, de botten, schedels en gebitten van ezels, die eerder aan de leeuwen gevoerd waren, in zakken doen, de waterbakken bijvullen met schoon water en de leeuwen voeren. Het voedsel bestaat uit poten en ingewanden van een ezel. My god, echt goor zeg. De leeuwen eten trouwens om de dag. De vorige dag had Franzi het voedsel geprepareerd. Ze zei al dat ze het smerig vond en er heel veel moeite mee had. Nou dat kan ik begrijpen, maar ook ik zal er op een dag aan moeten geloven. De leeuwen waren heel indrukwekkend, veel groter uiteraard dan de leeuwen die bij ons zitten.